Bir Ordu Yeniden Diriliyor: Alman Ordusu (Bundeswehr)

30 yıl kadar önce 500.000’den fazla askeri, 2.000’den fazla tankı ve 1.000 kadar savaş uçağı bulunan Alman Ordusu (Bundeswehr) aradan geçen yıllarda pasif hale getirildi. Ancak artık yeniden dirilme zamanı geldi.

Sovyetler Birliğinin dağılması ve Demir Perde’nin yıkılmasının ardından Almanya, savunma alanındaki planlarında radikal değişikliklere gitti. Zorunlu askerlik kaldırıldı, askeri ekipmanlar emekliye ayrıldı, ordunun misyonu değişti… Almanya’nın yeni politikası artık sadece ticaret, diplomasi ve ekonomik yardımlar üzerine inşa edilmişti. Tanklar, savaş uçakları ve firkateynler ise pahalı ve çağdışı olarak görülüyordu.

Ancak Rusya’nın 24 Şubat’ta başlattığı Ukrayna işgali Almanya için bir şok etkisi yarattı. Savaştan önce sürekli olarak Rusya’yı yatıştırmaya çalışan Alman dış politikası, savaşın başlamasından hemen sonra dramatik bir politika değişikliğine gitti. Yıllar süren silahsızlanma politikasının sona erme vakti artık gelmişti. Hiçbir şey eskisi gibi olmayacaktı.

Almanya’nın doğu sınırında Ukrayna ile tampon bölge olarak yalnızca Polonya bulunuyor. 289 adetten oluşan Leopard 2 tank filosunun yarısında fazlası operasyonel durumda değil.

Ve bazı değerlendirmelere göre olası bir savaşta Alman Ordusunun yalnızca üç gün dayanabilecek kadar mühimmatı bulunuyor. Hatta en acil ihtiyaç olarak mühimmatlar öne çıkıyor.

Sil Baştan

Rusya’nın işgale başlamasından iki gün sonra yeni Alman Şansölyesi Olaf Scholz Berlin’de yakın danışmanlarıyla acil bir görüşme gerçekleştirdi. Almanya, 2. Dünya Savaşı’ndan sonraki en büyük güvenlik ve savunma politikası değişikliğine gitti.

Alınan kararlar doğrultusunda Alman Ordusu yeniden silahlandırılacak ve bunun için de acil olarak 100 milyar avroluk bir bütçe ayrılacaktı. Aynı zamanda gelecek on yıl içerisinde ulaşılması hedeflenen %2’lik savunma bütçesi payı oranına ise önümüzdeki birkaç yıl içerisinde ulaşılacaktı.

30’lu yaşlarına ulaşan Tornado savaş uçağı filosu yerine Lockheed Martin’den 35 adet F-35 savaş uçağı alımı yapmayı hedefliyor. F-35’lere ek olarak ise 15 adet ek Eurofighter savaş uçağı alımı yapılacak.

Bürokratik süreçleriyle kötü bir şöhrete sahip olan Almanya her ne kadar bu süreci hızlıca başlatabilmiş olsa da 100 milyar avro gibi devasa bir fon bile Alman Ordusunun tekrar caydırıcı hale gelmesini hemen sağlamayacak. Ordunun tekrar caydırıcı duruma gelmesinin yıllar alacağı tahmin ediliyor.

Alman savunma sanayii şirketi Rheinmetall’e göre Alman Ordusuna ait tank mühimmatlarının yenilenmesi bile en az yedi ay sürecek. Zırhlı personel taşıyıcı (ZPT) gibi araçların teslimatlarının ise 10 yılı bulması bekleniyor.

Almanya’nın askeri ekipman alım listesi ise bir hayli uzun. Bilgisayar gibi küçük parçalardan denizaltı ve helikopterlere kadar geniş bir liste. Bu ihtiyaçlar arasında en temel şeyler de yer alıyor. Mesela Lüksemburg yakınlarındaki bir kışlada 90 asker için yalnızca iki tuvalet olduğu rapor ediliyor. Kuzey Almanya’daki bir hava üssünde askerlerin sıcak duş alamadığı Alman yıllık savunma raporlarına yansımış durumda. Alman Ordusunun mevcut durumu “içler acısı”.

Yerli Firmalar vs. Yurtdışı Firmaları

Alman savunma şirketleri ise bu kabarık listeden paylarını alacak. Özellikle kara ekipmanları konusunda tank ve ZPT’lerde ciddi bir alım bekleniyor. Amerikalı ve İngiliz firmaların ise hava ve deniz açısından daha fazla destek sağlayabileceği aktarılıyor.

Rheinmetall, 10 yıl içerisinde 42 milyar avroluk bir gelir elde etmeyi bekliyor. Leopard 2 tanklarının üreticisi olan KNDS ise 20 milyar avroyu kendisine hedef olarak belirlemiş durumda. Rheinmetall hisseleri yıl başından bu yana ikiye katlanmış durumda.

Rheinmetall CEO’su Armin Papperger: “Elimizde olan çok şey var fakat bunlar geçmişte sipariş edilmedi. Ukrayna’ya yönelik saldırı gibi bir ihtimal kimsenin radarında yoktu.”

Ancak çoğu sistemin yine dışarıdan hazır olarak alınması bekleniyor. Bunlara F-35 savaş uçağı, CH-47 ve CH-53K gibi nakliye helikopterleri de dahil.

Özgür Demokratlar Partisi’nde savunma uzmanı olarak görev icra eden Marcus Faber durumu şöyle açıklıyor: “Piyasada ne varsa şu anda almamız gerekiyor. Silahlı Kuvvetlerin beli yıllar boyunca maliyet düşüşleriyle büküldü.”

Nazi Döneminin Acı Hatıraları

Almanya’nın orduya yönelik önceki aşağılayıcı yaklaşımı, Nazi döneminin dehşetinin bir yan etkisi. Silahlara yapılan harcamalarla ilgili herhangi bir konuşma, agresif yeniden silahlanma ihtimalini artırdı ve bu da kamuoyunda şiddetli tartışmalara yol açtı. Savaştan önce Almanya’da silahlanmayı savunan analistler “savaş çığırtkanlığıyla” suçlandı. Ukrayna’nın sürekli olarak talep ettiği savunma ekipmanları teslim edilmedi.

Almanya, günümüze kadar ülkenin güvenliği için yalnızca ABD’ye güvendi. ABD her ne kadar Alman topraklarında nükleer silahlar depolasa da Almanya’nın kendine ait ülkenin nükleer silahı yok.

Soğuk Savaş’ın ardından artık askeri harcamaların tarihe karıştığını düşünen Alman siyasiler için Ukrayna’nın işgali bir tokat niteliğinde. Ayrıca Almanya pasifist dönemde yalnızca ticaret ve ekonomiye odaklanmayı kendisi seçti.

Alman silah üreticisi Heckler & Koch CEO’su Bodo Koch: “Almanya’nın yine tam donanımlı ve modern donanımlı bir orduya ihtiyacı var. Onları donatmayacaksak silahlı kuvvetlere sahip olmanın ne anlamı var?”

Ordu yalnızca kaynak değil, nitelikli insan sıkıntısı da yaşıyor. Bugüne kadar gelen Alman savunma bakanları görevden hep kötü ayrıldı. Merkel döneminde hem Gerhard Schröder hem de Ursula von der Leyen gibi isimler hiç iyi hatırlanmıyorlar.

Sosyal Demokratlar üyesi olan yeni Alman Savunma Bakanı Christine Lambrecht’in ise hiçbir askeri geçmişi yok ve ne kadar yetkin olduğu son derece tartışılır.